David Hilbert

David Hilbert

(1912)
Biografía
Nacemento	23 de xaneiro de 1862 Kaliningrado, Rusia
Morte	14 de febreiro de 1943 (81 anos) Gotinga
Lugar de sepultura	Cemiterio municipal de Gotinga 51°31′57″N 9°54′35″L / 51.5325, 9.90969
Datos persoais
Residencia	Alemaña
País de nacionalidade	Reino de Prusia República de Weimar Imperio Alemán Alemaña nazi
Educación	Universidade de Königsberg (pt) Collegium Fridericianum (en)
Tese académica	Über invariante Eigenschaften specieller binärer Formen, insbesondere der Kugelfunctionen (en)  (1885 )
Director de tese	Ferdinand von Lindemann (pt)
Actividade
Campo de traballo	Análise matemática, xeometría, teoría de números, matemáticas, espazo de Hilbert, lóxica matemática e física matemática
Lugar de traballo	Gotinga
Ocupación	matemático , filósofo , profesor universitario , físico
Empregador	Universidade de Gotinga
Membro de	Leopoldina (1932–) Academia de Ciências da Saxônia (pt) (membro correspondente) (1929–) Royal Society (1928–) Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1907–) Accademia delle Scienze di Torino (1903–) Academia de Ciências da Baviera (pt) (1903–) Academia de Ciencias da URSS Academia Prusiana das Ciencias Academia Nacional das Ciências (Itália) (pt) Academia de Ciências de Göttingen (pt) Academia de Ciencias de Rusia Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos Accademia Nazionale dei Lincei Real Academia das Ciencias de Suecia Academia de Ciencias de Hungría
Interesado en	Configuração (pt)
Alumnos	Wilhelm Ackermann (pt) , Richard Courant (pt) , Erich Hecke e Otto Blumenthal (pt)
Influencias	Immanuel Kant
Lingua	Lingua alemá
Obra
Obras destacables Teorema da base de Hilbert (pt) (1932) Geometry and the Imagination (en)
Doutorando	Max Dehn (pt) , Sergei Natanovich Bernstein (pt) , Klara Löbenstein (pt) , Rudolf Schimmack (en) , Teiji Takagi (pt) , Hermann Weyl, Richard Courant (pt) , Erhard Schmidt (pt) , Paul Hertz (pt) , Werner Boy (pt) , Wilhelm Ackermann (pt) , Otto Blumenthal (pt) , Erich Hecke, Oliver Dimon Kellogg, Kurt Schütte (pt) , Charles Albert Noble (pt) , Anne Lucy Bosworth Focke (pt) , Charles Haseman (en) , Earle Raymond Hedrick (pt) , Georg Hamel (pt) , Max Mason (pt) , Felix Bernstein (pt) , Edward Kasner (pt) , Rudolf Fueter (pt) , Margarethe Kahn, Ernst Hellinger (pt) , Alfréd Haar (pt) , Andreas Speiser (pt) , Hugo Steinhaus, David Clinton Gillespie (pt) , Otto Neugebauer (pt) , Ludwig Föppl (pt) , Alexandru Myller, Wallie Abraham Hurwitz (pt) , Bernhard Baule (pt) , Ugo Broggi (pt) , Wilhelmus Westfall (pt) , Walther Rosemann (pt) , Gottfried Rückle (pt) , Heinrich Dörrie (pt) , Kurt Grelling (pt) , Johann Oswald Müller (pt) , Heinrich Behmann (pt) , Georg Prange (pt) , Paul Funk (pt) , Albert Andrae (pt) , Walther Lietzmann (pt) , Arnold Schmidt (pt) , Gabriel Sudan (pt) , Arthur Robert Crathorne (en) , Edgar Jerome Townsend (pt) , Hans von Schaper (en) , Michael Feldblum (en) , Fritz Beer (en) , Legh Wilber Reid (en) , Karl Sigismund Hilbert (pt) , Sophus Marxsen (pt) , Lubov Zapolskaya (en) , Otto Zoll (en) , Paul Kirchberger (pt) , Albert Kraft (en) , Hugo Kistler (en) , William D. Cairns (en) , Johannes Otto Mühlendyck (en) , Hans Bolza (pt) , Jakob Grommer (en) , Kurt Schellenberg (en) , Willi Windau (en) , Gerhard Janßen (en) , Rudolf Schimmack (en) , Eva Koehler (en) , Georg Lütkemeyer (en) , Hellmuth Kneser (pt) , Robert König (pt) , Haskell Curry (pt) e Hyman Levy
Arquivos en	Arquivos da Escola Politécnica Federal de Zúric [ CH-001807-7:Hs 1009]
Familia
Cónxuxe	Käthe Hilbert
Fillos	Franz Hilbert (en)
Premios (1942)  Medalha Goethe de Arte e Ciência (pt) (21 de xuño de 1928)  Membro estranxeiro da Royal Society (1910)  Prêmio Bolyai (pt) (1907)  Orde bavaresa de Maximiliano para a Ciencia e as Artes (1906)  Medalha Cothenius (pt) (1903)  Premio Poncelet (1903)  Medalha Lobachevsky (pt)  Orde do Mérito das Ciencias e as Artes

David Hilbert, nado en Königsberg^[1] o 23 de xaneiro de 1862 e finado en Gotinga o 14 de febreiro de 1943, foi un matemático alemán. Está recoñecido como un dos matemáticos máis influentes e universais de finais do século XIX e comezos do XX.

Descubriu e desenvolveu un amplo número de ideas fundamentais en moitas áreas, como a teoría de invariantes e a axiomatización da xeometría. Tamén formulou a teoría dos espazos de Hilbert^[2], un dos fundamentos da análise funcional. Hilbert adoptou e defendeu vehementemente a teoría de conxuntos e os números transfinitos de Cantor. Un exemplo célebre do seu liderado nas matemáticas foi a presentación en 1900 no Congreso Internacional de Matemáticos de París dunha colección de 23 problemas que marcaron o curso de gran parte da investigación matemática do século XX.

Xunto cos seus discípulos, contribuíu significativamente a establecer rigor e desenvolver importantes ferramentas usadas na física matemática moderna. Hilbert é recoñecido como un dos fundadores da teoría da proba e a lóxica matemática, así como por ser un dos primeiros en distinguir entre matemáticas e metamatemáticas^[3].

En pugna por demostrar correctamente algúns dos erros cometidos por Einstein, na teoría xeral da relatividade, David Hilbert adiantouse ás correccións de Einstein, con todo nunca quixo outorgarse o mérito.^[4] Minkowski, o mellor e máis sincero amigo de Hilbert morreu prematuramente dunha apendicite perforada en 1909.^[5] Pertencía ao selecto grupo de fellows da Royal Society.^[6]

1. ↑ Segundo declaración propia. Porén é probábel que nacera preto de Königsberg, en Wehlau (coñecido como Znamensk desde 1946), pois na data do seu nacemento o seu pai traballaba alí
2. ↑ Encyclopædia Britannica, ed. (2007). "David Hilbert" (en inglés). Consultado o 23 de xullo de 2013. 
3. ↑ Zach, Richard (31 de xullo de 2003). "Hilbert's Program". Stanford Encyclopedia of Philosophy (en inglés). Consultado o 23 de xullo de 2013. 
4. ↑ Reid 1996, p. 139
5. ↑ Corry
6. ↑ "David Hilbert 1862-1943". Obituary Notices of Fellows of the Royal Society (en inglés) 4 (13): 547–553. 1944-11-30. ISSN 1479-571X. doi:10.1098/rsbm.1944.0006.